พ.ศ. ๒๔๘๒ พลเรือเอกหลวงสินธุ สงครามชัย ร.น. รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการเห็นว่าโรงเรียนมัธยมอาชีพช่างกลมีสถานที่คับแคบ
และเครื่องมือเครื่องใช้ในการฝึกสอนก็น้อย โดยเห็นความจำเป็นของวิชาช่างกลที่จะจรรโลงชาติให้ก้าวหน้าต่อไปในอนาคต ท่านจึงได้วางโครงการที่
จะขยายกิจการของโรงเรียนเป็นการใหญ่ โดยพยายามของบประมาณ ๕๐๐,๐๐๐ บาทก่อสร้าง และจัดหาเครื่องมือเครื่องจักรในการฝึกสอนนักเรียนให้ทันสมัยยิ่งขึ้นและได้รับมอบงานนี้แก่ หม่อมเจ้ารัชฎาภิเษก โสณกุล อธิบดีกรมอาชีวศึกษา ซึ่งเป็นอธิบดีคนแรกของกรมอาชีวศึกษา ดำเนินการเช่าที่เดิมตรงข้ามกรีฑาสถานแห่งชาติ (สนามกีฬาแห่งชาติ)ในปัจจุบัน ของสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ซึ่งเดิมเป็นวังของกรมพระสวัสดิวัดนวิศิษฎ์ ซึ่งมีเนื้อที่ประมาณ ๑๘ ไร่ ได้ก่อสร้างอาคารให้โรงเรียนขึ้น ๑ หลังและโรงฝึกงานอีก ๘ หลัง พร้อมทั้งจัดหา เครื่องจักรที่ทันสมัยให้แก่โรงเรียน ซึ่งหลวงกิติวาทหัวหน้ากองอาชีวศึกษา เทียบได้กับผู้อำนวยการกองวิทยาลัยเทคนิคในปัจจุบันเป็นผู้ดูแลเครื่อง และด้วยความใส่พระทัยในกิจการโรงเรียนนี้ของหม่อมเจ้ารัชฎาภิเษก โสณกุล อย่างใกล้ชิดเป็นพิเศษจนการก่อสร้างอาคารโรงเรียนเสร็จเรียบร้อย จึงได้ย้ายโรงเรียนมัธยมอาชีพช่างกล มาอยู่ที่แห่งใหม่นี้เมื่อวันที่ ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๒ และในการนั้นได้เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น “โรงเรียนช่างกลปทุมวัน” และได้จัดการปรับปรุงหลักสูตรการสอนให้เข้า ระดับมาตรฐานของกระทรวงศึกษาธิการอาชีวศึกษาชั้นสูงแผนกช่างกล และได้แยกเรียนวิชาชั้น ปีที่ ๓ ออกเป็น ๓ แขนง คือ ช่างยนต์ ช่างไอนํ้า และช่างไฟฟ้า ตามระดับมาตรฐานของกระทรวงศึกษาธิการ
